Jakie jest Twoje macierzyństwo?

Jakich słów byś użyła gdybyś miała je opisać? O czym pierwszym byś pomyślała? Do czego byś je porównała? Co w tym macierzyństwie jest takiego, że jeśli publicznie musiałybyśmy o nim opowiadać, to wszystkie epitety ociekałyby miodem, pianką marshmallow i watą cukrową, za to w myślach nie szczędziłybyśmy mu ciekawszych określeń, o których publicznie nawet byśmy nie wspomniały?

Macierzyństwo pochłania nas totalnie. Nie jesteśmy w stanie się od niego uwolnić, nie możemy zawiesić jego “działalności”. Nawet jeżeli przestaniemy o nim myśleć przez godzinę, to i tak mamy pewność, że wróci do nas ze zdwojoną siłą. Tak to działa. Macierzyństwo u zdecydowanej większości kobiet wygląda dokładnie tak samo. Dotykają nas takie same emocje, te same wątpliwości. To nic odkrywczego, o tym dlaczego macierzyństwo jest takie trudne pisałam już TUTAJ. Jest najważniejsze, dlatego aż takie emocje mu towarzyszą.

Zastanawiałaś się kiedyś co możesz zrobić by Twoje macierzyństwo było o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze? Czy myślałaś o tym, że to od Ciebie głównie zależy czy będzie codziennie wysysać z Ciebie całą energię, czy może okaże się najpiękniejszą “przygodą” Twojego życia?

Ja mam jedno najważniejsze przemyślenie na ten temat: zauważyłam, że większość złych emocji, czy tych związanych z wypadkami losowymi (np. zgubionym bucikiem) czy wynikających tylko i wyłącznie z zachowania moich dzieci, pochodzi ode mnie. Po prostu. Im bardziej ja się wkurzam, tym więcej złych emocji do mnie przychodzi.

Tak tak, wiem że to pachnie lekkim sekciarstwem, ale tak właśnie jest. Codziennie spotykam na ulicy mamy które np. krzyczą na dziecko bo upadło. Serio? To jest powód do złości? Jak ja upadnę to zazwyczaj albo jest mi smutno, bo coś mnie boli, albo pobrudziłam ulubioną bluzkę, albo śmieję się do rozpuku, bo przecież leżąca krzyżem na ulicy dorosła kobieta, to jeden z lepszych powodów do śmiechu. Nie widzę tutaj kompletnie pola dla złości. Bo na co? Że bluzka brudna? Po to masz pralkę, żeby ją wyprać! Dziecka upadło specjalnie? Specjalnie sprawiło sobie ból? No błagam!

Wylana zupa na ulubiony obrus? Przecież wiadomo, że to niechcący. Co innego gdy widzisz, że maluch bezczelnie ją rozlewa, wtedy zabierz talerz i nara. Powiedz, że nie podoba Ci się jego zachowanie, że dostanie obiad jak zgłodnieje i się tego trzymaj. Koniec tematu. Obiecuję Ci, że jeżeli zaczniesz krzyczeć to na milion procent on już tej zupy łyżką wylewać nie będzie, ale pójdzie po chochlę, żeby plama była jeszcze większa.

Dzieci lubią nas testować, lubią sprawdzać na ile nas i ich samych, stać. Ty też to robiłaś! Każdy z nas trenował cierpliwość rodziców. Jeżeli od razu pokażesz dziecku gdzie leży granica Twojej tolerancji to uwierz, że po paru razach powtarzania jednego zachowania, jemu się po prostu to znudzi 🙂 Krzyki tutaj nie pomogą, tylko Ciebie negatywne nakręcą do końca następnego dnia.

Do życia staram się podchodzić z uśmiechem. Nie zawsze mi się to udaje, ale staram się wszystko “przekręcać” na swoją korzyść. I tego samego uczę dzieci. Nie lubię krzyczeć, chociaż mi się zdarza. Nie lubię bo widzę, że jeszcze bardziej się negatywnie wtedy nakręcam, a najgorsze że uzyskuję odwrotny do zamierzonego skutek. Więc po co? Gdzie w tym sens i logika? Wolę się śmiać z wypadków losowych, negatywy zamieniać w pozytywy. Chyba to widzisz prawda?

Na tym blogu często piszę o tych ciemniejszych stronach macierzyństwa. Zauważyłaś jednak, że nie robię tego w myśl “dziecko to największe zło świata”, a raczej na zasadzie “rób dzieci, zobacz jaki to hardcore i pokochaj ten stan”. Nie udaję, że nie miewam dość, ale przyjmuję to na klatę bo takie właśnie jest macierzyństwo: wyczerpujące, bezwstydne, ale i totalnie pochłaniające! Tu nie ma miejsca na stoicyzm. Tu w ciągu godziny odczuwasz pełen wachlarz uczuć: płaczesz ze wzruszenia, miłości, żeby za chwilę ryczeć, że masz dość. Takie właśnie jest macierzyństwo. I dopóki nie przyjmiesz, że takie jest wszędzie, że nie oszczędza nikogo, będziesz miała go permanentnie dość. A po co? 🙂

Mam dzisiaj dla Ciebie zadanie. Napisz mi w komentarzu jak widzisz swoje macierzyństwo, z czym Ci się kojarzy? Może to być krótkie zdanie np. “zapach maluszka tuż przed zaśnięciem” lub “sikanie przy publiczności”. Mogą to być wymienione uczucia. Nie ma znaczenia. Pomyśl z czym Ci się ono kojarzy i tego się trzymaj. Jestem pewna, że najpierw przyjdą Ci na myśl same pozytywy – to na nich się skup. Olej złe rzeczy, one szybko mijają. Najważniejsze jest to co dobre, i tego się trzymaj.

A teraz najważniejsze: najciekawszy komentarz, wybrany przeze mnie, wygra COŚ 🙂 A tym czymś jest wybrane przez siebie krzesełko od Happy Sitti (klniknij TUTAJ) Tak więc dajcie się ponieść uczuciom, bo krzesełko jest mega wypasione. MEGA!  To jak prezentuje się na żywo przeszło moje oczekiwania. Konkurs trwa 7 dni, czyli kończy się za tydzień, w niedzielę, o 23:59.

Drugą nagrodą będzie to, że obiecuję, że nastroicie się pozytywnie do końca przyszłego tygodnia, bo wiem że te komentarze będą takie, że razem, czytając je, będziemy płakać ze wzruszenia.

Ależ się miło zrobiło :))

__________________

Jest zwycięzca! a dokładniej zwyciężczyni 🙂

Gratuluję z całego serca i ryczę do teraz… serio… Trzymam kciuki za normalność! <3