Tata lepszy od mamy?

Ciężko się do tego przyznać, przecież nie od dziś wiadomo, że KAŻDA MAMA jest najlepsza. Jak to było? “Mama to mama”. Są jednak sytuacje w których tata bije mamę na głowę. 

Kobiety są wielozadaniowe, udowodniono to już nie raz i nie dwa. Potrafią wszystko: w tym samym czasie opiekują się piątką dzieci, gotują obiad, szykują deser, prasują, wieszają pranie, pomagają w lekcjach. Dopiero wieczorem, po wypastowaniu podłóg, umyciu okien i wypolerowaniu kryształów, siadają i odpoczywają. Albo biegną pod szybki prysznic i jak najszybciej lecą do łóżka (na sex? zdarza się i tak!)- w końcu jutro też na nie czeka maraton.

Tak, mamy są wspaniałe. Nie miejmy co do tego wątpliwości, ale… No właśnie. Są sytuacje kiedy to ojcowie radzą sobie o niebo lepiej.

1. Tata się nie boi. To z nim można się powygłupiać w ten najbardziej hardcorowy sposób. Kiedy mama dostaje zawału i ma mroczki przed oczami, tata panuje nad sytuacją i dostarcza ekstremalnych emocji.

2. Potrafi się bawić. Wiecie o co mi chodzi? Ja zazwyczaj gdy siadam z dzieciakami się pobawić po 10 minutach przypominam sobie o zupie, po kolejnych 5 o posoleniu ziemniaków, a po następnych 7 czekającej na mnie stercie prania. My – kobiety, zawsze mamy coś do zrobienia w domu. Nie twierdzę, że nie potrafimy poświęcić swojemu synkowi czy córce czasu, po prostu co chwilę coś nas rozprasza. Facet? On nie pamięta o obiedzie czy poodkurzaniu dywanu, on daje z siebie 100%. Pewnie dlatego, że te zabawy jego też tak bardzo bawią 🙂

3. “Dasz radę!” Czy tylko ja, w momencie kiedy dziecko upada, podnoszę w geście przerażenia ręce do góry i wydaję z siebie ten charakterystyczny odgłos “ooo” (wiecie o który mi chodzi? ten połączony ze wstrzymanym oddechem)? Mam na myśli ten mini zawał, podczas którego tracisz panowanie nad sobą. Co robi tata? Podchodzi do dziecka, pomaga mu wstać, nie panikuje! Dzieci upadają i będą upadać – matki jakoś w ogóle nie potrafią się z tym pogodzić. W naszym idealnym świecie nie ma miejsca nawet na kroplę krwi czy lekkie zadrapanie. W świecie ojców to się po prostu dzieje, więc trzeba nauczyć dziecko sobie z tym radzić.

4. Kąpiel. Wiecie, że na palcach jednej ręki mogę policzyć ile razy wykąpałam swoje 8 miesięczne dziecko? Nie umiem i koniec! Po pierwsze dlatego, że jest ciężki, po drugie – wije mi się jak oszalałe, po trzecie – mam lęk, że je podtopię (wiem, trochę to kripi). Mój mąż? – zajmuje mu to 5 min, łącznie z rozebraniem, wytarciem i nasmarowaniem balsamem.

5. Wola walki. Niestety dużo kobiet odpuszcza większość spraw, gdy tylko pojawią się jakieś trudności (nie? czyli rozumiem, że jesteś już gotowa na sezon bikini? 🙂  no właśnie, to tak jak ja :)) ). Faceci? Najczęściej idą dalej, mimo trudności, niepowodzeń. Prą do przodu! I właśnie tego uczą nasze dzieci, że przeszkody są od tego by je pokonywać, a nie po to by nas zniechęcić i złamać. Ojcowie uczą działania!

Wiecie co w tym wszystkim jest wspaniałe? Że rodzice się uzupełniają. Dziecko potrzebuje tego wszystkiego, ale potrzebuje też delikatności i empatii mamy. Jak upadnie, chce wiedzieć, że oprócz postawy “poradzisz sobie”, ktoś podejdzie i je przytuli. Że jak mu coś nie wyjdzie to oprócz “spróbuj jeszcze raz”, od mamy usłyszy “zrób sobie przerwę, odpocznij”. To dlatego tak świetnie, jako rodzice, się uzupełniamy.